restitutorius

restitutorius
rēstĭtūtōrĭus, a, um, adj. [id. II.], of or relating to restitution, restitutory (jurid. Lat.):

interdictum,

Dig. 43, 1, 1:

judicium,

ib. 3, 3, 46:

actio,

ib. 2, 10, 3.—As subst.:

in restitutorio agendo (i. e. judicio),

Dig. 27, 6, 7.

Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. . 2011.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • restitutoriu — RESTITUTÓRIU, IE, restitutorii,adj. (jur.) Prin care se cere o restituire. – Din lat. restitutorius. Trimis de LauraGellner, 13.10.2004. Sursa: DEX 98  restitutóriu (jur.) adj. m. (sil. mf. sti ) [ riu pron. riu] …   Dicționar Român

  • restitutoire — ⇒RESTITUTOIRE, adj. DR. Qui est relatif à une restitution, qui ordonne une restitution. Arrêt, décision, jugement restitutoire. (Dict. XIXe et XXe s.). Prononc.:[ ]. Étymol. et Hist. Déb. XVIe s. (Coutumier général, I, 920 ds LITTRÉ Suppl. 1877); …   Encyclopédie Universelle

  • restitutorio — ► adjetivo 1 Que restituye. 2 DERECHO Que incluye o dispone la restitución. * * * restitutorio, a (del lat. «restitutorĭus») adj. Que restituye. ⊚ Que se da o se recibe por restitución. * * * restitutorio, ria. (Del lat. restitutorĭus). adj. Que… …   Enciclopedia Universal

  • restitutorio — restitutorio, ria (Del lat. restitutorĭus). 1. adj. Que restituye, o se da o se recibe por vía de restitución. 2. Der. Que incluye o dispone la restitución …   Diccionario de la lengua española

  • restitutory — |restə|tüd.ərē, stə.|tyü ; rə̇ˈstichəˌtōrē adjective Etymology: Late Latin restitutorius, from Latin restitutus + orius ory : of, relating to, or aiming at restitution …   Useful english dictionary

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”